Ik ben beeldend kunstenaar. Won op vierjarige leeftijd een kleurwedstrijd, door gedreven buiten de lijntjes te kleuren, gebruikmakend van een beperkt palet. Koos als prijs een fototoestel in plaats van rolschaatsen, zette mij in gang en zag steeds meer en beter.
Deze lijn zette ik door om uiteindelijk Vrije Kunst te gaan studeren aan de Hoge School voor de Kunsten in Arnhem en plakte er nog een Tweede Fase Opleiding Ateliers Arnhem achteraan. En ik studeer nog steeds.
Bas beperkt zich niet tot één discipline, hij timmert, tekent, schildert, filmt, fotografeert, schuurt, plakt en dicht, waar dat nodig is. Soms met klank en een sprong, al dan niet bedoeld. Mondriaan schijnt overigens van dansen te hebben gehouden. Uitproberen, experimenteren, ontdekken en grenzen verleggen. Dat is het ding. Daarbij keerde Marcel Duchamp eens een urinoir om, schilderde Margritte geen pijp en sprak Picasso: “Er zijn schilders die de zon in een gele vlek veranderen, maar er zijn anderen die, dankzij hun kunst en intelligentie, een gele vlek in de zon veranderen.”
Tekenen en/of schilderen is eigenlijk niets anders dan krassen, vegen en smeren, maar als je daarbij het oog traint en ook nog de geest ontwikkelt, dan kun je ver komen. Hoever? Dat bepaal je natuurlijk zelf, maar Bas zwengelt je graag aan en duwt je in een door jouw gekozen richting waar altijd nog van af te wijken valt. Hierbij meet hij zichzef de rol aan van stimulator en inspirator. Een serieuze zaak, waarbij soms flink gelachen mag worden.
En eigenlijk is het zoals met zoveel dingen: Gewoon doen!
